Zo mensen, het heeft weliswaar een tijd geduurd, maar daar zijn weer. Er is ook ongelooflijk veel gebeurd in de maand januari waardoor er simpelweg niet genoeg gelegenheid is geweest om te bloggen.
We hebben onze eerste mijlpaal geslagen toen Thomas op 18 januari promoveerde op de TU Delft. Dit is onder andere een vereiste geweest van Thomas zijn toekomstige werkgever. Uiteraard is hij glansrijk gepromoveerd tot Doctor!
Kort daarna (22 januari) hadden we een afscheidsgelegenheid gegeven voor familie en vrienden. Vreemd genoeg hadden we nog niet echt het besef dat dit ook daadwerkelijk een afscheid was. Het was desondanks toch een dag met dubbele gevoelens.
En toen was het moment aangebroken, dat de verhuisploeg op donderdag 26 januari (stipt) om 08:00 voor de deur stond. We waren stiekem toch wel een beetje zenuwachtig voor deze dag! Hoe zou alles verlopen? Zouden we dan vandaag het besef krijgen dat we echt Nederland gaan verlaten?
Zoals je hier ziet konden we letterlijk niet om deze vraag heen! Het is een bizarre gewaarwording als er een hele ploeg je huis staat in te pakken. En helemaal omdat we zelf niets hoefde te doen: alles werd met uiterste zorg voor onze neus ingepakt! Op elke verdieping van ons huis waren mensen druk en al fluitend alles aan het inpakken!
We moeten wel toegeven dat het een geweldig, gezellig en vooral vrolijk team was waarmee we goed konden lachen! De ploeg was van 08:00 in de ochtend tot ongeveer 12:00 bezig met inpakken. En natuurlijk moesten ook de buiken goed gevuld worden: friet met kroketten!
De container werd om 13:00 ingeladen met alle dozen die ze in de ochtend hadden ingepakt. Dit was nog best wel een grote klus omdat er ook grote en zware dozen tussen zaten. Uiteindelijk hebben ze om ongeveer 15:00 de container afgesloten en geseald.
Wat daarna achterbleef was een leeg, kaal en verlaten huis waar voorheen een druk gezin met twee jonge kinderen heeft geleefd. Het is bizar om te beseffen dat dat laatste nu slechts een herinnering is!
We hebben afscheid genomen van het huis met de gedachte dat we hier met veel plezier gewoond hebben en dat we de mooie herinneringen voor altijd met ons mee zullen meenemen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten